-
1 przyuczać się
-
2 przyuczać\ się
несов. do czego 1. приучаться к чему:2. обучаться чему, готовиться к чему+1. przyzwyczajać się, wdrażać się 2. uczyć się
-
3 przyuczać się
[пшиучачь шіê]v.ndk -
4 przyuczać się
привчатися -
5 przyuczać
I. vt\przyuczać kogoś do czegoś jdn in etw +akk einarbeitenII. vr\przyuczać się do czegoś sich +dat etw anlernen -
6 przyuczać
impf ⇒ przyuczyć* * *ipf.przyuczyć pf. train ( kogoś do czegoś sb in sth); (zwierzę l. człowieka do wykonywania pewnych rzeczy, do obowiązków) break in; przyuczyć kogoś do zawodu murarza train sb for the trade of a bricklayer.ipf.przyuczyć się pf. be trained, undergo training, learn.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyuczać
-
7 przyucz|yć
pf — przyucz|ać impf Ⅰ vt to teach- przyuczyć dziecko do porządku to teach a child to be tidy- przyuczyć kogoś do zawodu to train sb for a job- przyuczyć kogoś, jak coś robić to show sb how to do sthⅡ przyuczyć się — przyuczać się to learn- przyuczać się do zawodu to learn a jobThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyucz|yć
-
8 ucz|yć
impf Ⅰ vt 1. (przekazywać wiedzę) to teach- uczyć dorosłych niemieckiego to teach adults German- moja mama uczy w szkole podstawowej my mum teaches in a primary school ⇒ nauczyć2. (przyuczać) to teach- uczył ich odbijać piłkę z bekhendu he taught them how to play the backhand- uczyć psa posłuszeństwa to teach a dog obedience- tata uczył mnie prowadzić samochód dad taught me (how) to drive ⇒ nauczyć3. [doświadczenie, zabawa] to teach ⇒ nauczyć Ⅱ uczyć się 1. (zdobywać wiedzę) to learn; (odrabiać lekcje) to study- uczyć się angielskiego/gry na gitarze to learn English/the guitar- uczyć się do egzaminu to study for an exam- uczyć się u mistrza to train under a master- uczyć się dobrze/źle to be a good/poor student- uczyć się na piątki to be an A student- uczyć się (czegoś) na pamięć to memorize (sth) a. to learn (sth) by heart2. pot. (zdobywać zawód) to learn, to study (na kogoś to be sb)- będzie się uczył na stolarza he will learn to be a carpenter ⇒ nauczyć się3. (wyciągać wnioski z doświadczeń) to learn- uczył się ukrywać swoje uczucia he learned to hide his feelings- uczyć się tolerancji/cierpliwości to learn tolerance/patience- uczyć się na cudzych błędach to learn from the mistakes of others- uczyć się na własnych błędach to learn by a. from one’s (own) mistakes ⇒ nauczyć się■ uczyć kogoś rozumu pot. (napominać, pouczać) to teach sb sense, to put some sense into sb- uczyć się rozumu pot. (nabierać rozsądku) to learn (some) sense- uczył Marcin Marcina (a sam głupi jak świnia) przysł. it’s a case of the blind leading the blindThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucz|yć
-
9 einarbeiten
См. также в других словарях:
przyuczać się – przyuczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykształcać w sobie jakąś umiejętność, jakiś nawyk; wprawiać się, wdrażać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyuczyć się do nowych obowiązków, do wczesnego wstawania. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyuczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przyuczać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyuczyć — dk VIb, przyuczyćczę, przyuczyćczysz, przyuczyćucz, przyuczyćczył, przyuczyćczony przyuczać ndk I, przyuczyćam, przyuczyćasz, przyuczyćają, przyuczyćaj, przyuczyćał, przyuczyćany «ucząc wprawić, wdrożyć do czegoś; nauczyć czegoś praktycznie»… … Słownik języka polskiego
uczyć — ndk VIb, uczę, uczysz, ucz, uczył, uczony 1. «przekazywać komuś określone wiadomości, wiedzę, umiejętności; udzielać nauki; wdrażać, wprawiać kogoś w coś, ćwiczyć w czymś, przyuczać, przyzwyczajać do czegoś, pouczać o czymś; być nauczycielem… … Słownik języka polskiego
układać — ndk I, układaćam, układaćasz, układaćają, układaćaj, układaćał, układaćany ułożyć dk VIb, układaćżę, układaćżysz, ułóż, układaćył, układaćżony 1. «kłaść, umieszczać coś w określonym porządku, w pewnej kolejności, według jakiejś zasady;… … Słownik języka polskiego
wdrażać — ndk I, wdrażaćam, wdrażaćasz, wdrażaćają, wdrażaćaj, wdrażaćał, wdrażaćany wdrożyć dk VIb, wdrażaćżę, wdrażaćżysz, wdroż a. wdróż, wdrażaćżył, wdrażaćżony 1. «ćwiczeniem wyrabiać w kimś jakąś umiejętność, sprawność, zaprawiać kogoś do czegoś;… … Słownik języka polskiego
